سلام

تا حالا فکر کرده اید چرا آب خیس است؟ البته اگر خشک هم بود آنگاه سؤال می کردیم چرا خشک است. به هر حال خالق دانا و توانای حکیم هستی آنرا خیس آفریده است. پاسخ علمی اما ساده و همه فهم در کتابی با همین نام "چرا آب خیس است؟" توسط یکی از یاران گنجینه آقای عبدالامیر سروش نژاد ترجمه و به زیور طبع آراسته شده است که شما را به تهیه ومطالعه آن دعوت می کنیم.

تصویری از روی جلد کتاب:

این آمادگی را داریم که آثار فرهنگی، ادبی، علمی و هنری یاران گنجینه را در این وبلاگ معرفی کنیم.

سلام

تا حالا فکر کرده اید چرا آب خیس است؟ البته اگر خشک هم بود آنگاه سؤال می کردیم چرا خشک است. به هر حال خالق دانا و توانای حکیم هستی آنرا خیس آفریده است. پاسخ علمی اما ساده و همه فهم در کتابی با همین نام "چرا آب خیس است؟" توسط یکی از یاران گنجینه آقای عبدالامیر سروش نژاد ترجمه و به زیور طبع آراسته شده است که شما را به تهیه ومطالعه آن دعوت می کنیم.

تصویری از روی جلد کتاب:

این آمادگی را داریم که آثار فرهنگی، ادبی، علمی و هنری یاران گنجینه را در این وبلاگ معرفی کنیم.

حق نداری خودت لباس هات رو بشوری!

در محل حمام ها مشغول شستن لباس هایم بودم که علی آقای بخشی زاده به من نزدیک شد و گفت: صحیح نیست شما لباس هایت را بشویی. علی آقا از بچه های با مرام تهران و بسیار با وقار و متانت بود. 

حق نداری خودت لباس هات رو بشوری!

در محل حمام ها مشغول شستن لباس هایم بودم که علی آقای بخشی زاده به من نزدیک شد و گفت: صحیح نیست شما لباس هایت را بشویی. علی آقا از بچه های با مرام تهران و بسیار با وقار و متانت بود.

فایل صوتی ارسالی توسط فرهاد دیلمی از خاطره ایشان در جزیره مجنون حکایت می کند که شنیدن آنرا به شما توصیه می کنیم.

سمت راست: فرهاد دیلمی خوزستانی و مهدی حیاوی اهوازی (در نوجوانی)در پایگاه مقاومت بسیج  شهید نادر حیاوی اهوازی 

  http://ganjineyeyaran.loxblog.com/upload/ganjineyeyaran/media/%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D9%872_%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF_%D8%AF%DB%8C%D9%84%D9%85%DB%8C_21-03-93.m4a

فایل صوتی ارسالی توسط فرهاد دیلمی از خاطره ایشان در جزیره مجنون حکایت می کند که شنیدن آنرا به شما توصیه می کنیم.

سمت راست: فرهاد دیلمی خوزستانی و مهدی حیاوی اهوازی (در نوجوانی)در پایگاه مقاومت بسیج شهید نادر حیاوی اهوازی

http://ganjineyeyaran.loxblog.com/upload/ganjineyeyaran/media/%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D9%872_%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF_%D8%AF%DB%8C%D9%84%D9%85%DB%8C_21-03-93.m4a

فایل صوتی زبر توسط فرهاد دیلمی ارسال شده است شنیدن آن خالی از لطف نیست.

http://ganjineyeyaran.loxblog.com/upload/ganjineyeyaran/media/%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D9%87_%DB%B1%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF_%D8%AF%DB%8C%D9%84%D9%85%DB%8C_21-03-93.m4a

 مجید صابون پز که در خاطره فوق به او اشاره شده است، در گوشه پایین عکس به همراه دهقان در مراسم تشییع شهید محمد ذیغمی دیده می شود. 

فایل صوتی زبر توسط فرهاد دیلمی ارسال شده است شنیدن آن خالی از لطف نیست.

http://ganjineyeyaran.loxblog.com/upload/ganjineyeyaran/media/%D8%AE%D8%A7%D8%B7%D8%B1%D9%87_%DB%B1%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF_%D8%AF%DB%8C%D9%84%D9%85%DB%8C_21-03-93.m4a

مجید صابون پز که در خاطره فوق به او اشاره شده است، در گوشه پایین عکس به همراه دهقان در مراسم تشییع شهید محمد ذیغمی دیده می شود.

مطلب زیر  ارزش خواندن چند باره دارد... 

آزاده مجروح پس از سالها تحمل رنج اسارت، اينك كه به وطن برگشته، فشار هزينه هاي سرسام آور زندگي او را سخت آزار مي دهد. مدتي قبل كه اين فشارها به اوج خود رسيد، به سراغ نويسنده اي مي رود و از او مي خواهد برايش نامه اي بنويسد. او به صاحب قلم مي گويد...


 

آزاده مجروح پس از سالها تحمل رنج اسارت، اينك كه به وطن برگشته، فشار هزينه هاي سرسام آور زندگي او را سخت آزار مي دهد. مدتي قبل كه اين فشارها به اوج خود رسيد، به سراغ نويسنده اي مي رود و از او مي خواهد برايش نامه اي بنويسد. او به صاحب قلم مي گويد: «برادرم زحمت بكش و برايم نامه اي به يكي از مسئولين مملكتي بنويس. بنويس كه شعباني مي خواهد با شما معامله اي بكند! برايش بگو،روزي از روزها كه بعضي ها از بكار بردن انواع و اقسام آزار و اذيتها بر من نااميد شدند و نتوانستند توهيني از من خطاب به امام و سران مملكتم بشنوند، به من گفتند اگر فقط در يك كلمه مسئولين مملكتي را مسخره كني، آزادت مي كنيم!
و من نگفتم، چرا كه گفتن همان يك كلمه، عظمت آن ابرمرد را در اردوگاه غربت مي شكست و اين شكست باعث سرشكستگي دوستانم مي شد و من نمي خواستم حتي براي يك لحظه آنان را در مقابل دشمنان خوار و ذليل ببينم. اما مسئول محترم، به همين جرم نگفتن، يك روز از صبح تا غروب شلاق خوردم، در حالي كه دست و پايم از پشت به ميله پرچم بسته شده بود. جرم من حب وطن بود. آزاده ادامه مي دهد: بنويس من اجر و ثواب فقط آن يك روز را با ... تومان وام معاوضه مي كنم؛ اگر مشتري هستي، من حاضر به معامله ام!
بعد از رفتن ايثارگر، نويسنده نمي تواند آن گونه كه او مي خواهد، حتي يك سطر بنويسد. فردا صبح زود، نويسنده با كوبيدن محكم درب خانه اش، خود را به سرعت به كنار در مي رساند. در آنجا با حالت مضطرب آزاده روبه رو مي شود، كه قبل از سلام مي پرسد: ننوشتي كه؟! نويسنده مي گويد نه، ولي بنشين همين الان مي نويسم. ايثارگر مي گويد: من معامله نمي كنم، من پشيمانم! به خدا ديشب تا صبح پلك به هم نزده ام. مي ترسم در بين اين همه مجاهدتها، اسارتها و مجروحيتها، همان يك روز مقبول افتاده باشد! نه، من نمي خواهم، نمي خواهم آن را ارزان بفروشم! من پشيمانم، پشيمان!

مطلب زیر ارزش خواندن چند باره دارد...

آزاده مجروح پس از سالها تحمل رنج اسارت، اينك كه به وطن برگشته، فشار هزينه هاي سرسام آور زندگي او را سخت آزار مي دهد. مدتي قبل كه اين فشارها به اوج خود رسيد، به سراغ نويسنده اي مي رود و از او مي خواهد برايش نامه اي بنويسد. او به صاحب قلم مي گويد...

آزاده مجروح پس از سالها تحمل رنج اسارت، اينك كه به وطن برگشته، فشار هزينه هاي سرسام آور زندگي او را سخت آزار مي دهد. مدتي قبل كه اين فشارها به اوج خود رسيد، به سراغ نويسنده اي مي رود و از او مي خواهد برايش نامه اي بنويسد. او به صاحب قلم مي گويد: «برادرم زحمت بكش و برايم نامه اي به يكي از مسئولين مملكتي بنويس. بنويس كه شعباني مي خواهد با شما معامله اي بكند! برايش بگو،روزي از روزها كه بعضي ها از بكار بردن انواع و اقسام آزار و اذيتها بر من نااميد شدند و نتوانستند توهيني از من خطاب به امام و سران مملكتم بشنوند، به من گفتند اگر فقط در يك كلمه مسئولين مملكتي را مسخره كني، آزادت مي كنيم!
و من نگفتم، چرا كه گفتن همان يك كلمه، عظمت آن ابرمرد را در اردوگاه غربت مي شكست و اين شكست باعث سرشكستگي دوستانم مي شد و من نمي خواستم حتي براي يك لحظه آنان را در مقابل دشمنان خوار و ذليل ببينم. اما مسئول محترم، به همين جرم نگفتن، يك روز از صبح تا غروب شلاق خوردم، در حالي كه دست و پايم از پشت به ميله پرچم بسته شده بود. جرم من حب وطن بود. آزاده ادامه مي دهد: بنويس من اجر و ثواب فقط آن يك روز را با ... تومان وام معاوضه مي كنم؛ اگر مشتري هستي، من حاضر به معامله ام!
بعد از رفتن ايثارگر، نويسنده نمي تواند آن گونه كه او مي خواهد، حتي يك سطر بنويسد. فردا صبح زود، نويسنده با كوبيدن محكم درب خانه اش، خود را به سرعت به كنار در مي رساند. در آنجا با حالت مضطرب آزاده روبه رو مي شود، كه قبل از سلام مي پرسد: ننوشتي كه؟! نويسنده مي گويد نه، ولي بنشين همين الان مي نويسم. ايثارگر مي گويد: من معامله نمي كنم، من پشيمانم! به خدا ديشب تا صبح پلك به هم نزده ام. مي ترسم در بين اين همه مجاهدتها، اسارتها و مجروحيتها، همان يك روز مقبول افتاده باشد! نه، من نمي خواهم، نمي خواهم آن را ارزان بفروشم! من پشيمانم، پشيمان!

محکم گرفتم پلاکت را

ودل به مولا سپردم

آنگاه من شدم و پلاک تو

رد خون و درب مولا

آنگاه من شدم و پلاک تو

رد خون و درب مولا