غدیر: کربلای عوام بود.

و کربلا: غدیر خواص!

در غدیر با اینکه بیعت گرفته شد"جفا" شد،

و در کربلا با آنکه بیعت برداشته شد "وفا" ماند...

عید ولایت بر ویلایتمداران مبارک...

جشن غدیر در کوی نیرو با حضور دکتر محمد کمال الرمسیس وهابی شیعه شده از مراکش، پنجشنبه 93/07/17

جشن غدیر در کوی نیرو یکشنبه 93/07/20

عید سعید فطر بر همگان مبارک.

باز دارد می رود

باز دارد می رود اما چه زود

چه زود می رود اما چه سود

چه سود بردیم از همنشینی

از همنشینی با خوش آیینی

خوش آیینی، خوش مشرب باصفا

باصفا بود و بودش با وفا

باوفا بودیم در سفره اش

در سفره ی بی تکلفش

بی تکلف درد دل داشتیم

درد دل با اهل دل داشتیم

سحر 29 ماه مبارک رمضان 1435

یکی از دوستان توصیه می کرد در آغاز ماه مبارک دعای وداع حضرت سجاد علیه السلام با ماه مبارک رمضان را بخوانید زیرا حضرت چنان با سوز و گداز وداع می گوید که گویی تا دیداری دیگر از فراق آن قالب تهی می کند، آنگاه خواهیم فهمید چه ماه عظیمی را در پیش داریم و هنگام وداع چه سرمایه ایی را از دست خواهیم د اد.

اکنون به فرازی از دعای وداع حضرت را با هم مرور می کنیم.

(45) وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ فِي وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ:

45- نيايش، در وداع ماه مبارك رمضان

...

اللّهُمّ وَ أَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ، وَ خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الّذِي اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشّهُورِ، وَ تَخَيّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدّهُورِ،
وَ آثَرْتَهُ عَلَى كُلّ أَوْقَاتِ السّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النّورِ، وَ ضَاعَفْتَ فِيهِ مِنَ الْإِيمَانِ، وَ فَرَضْتَ فِيهِ مِنَ الصّيَامِ، وَ رَغّبْتَ فِيهِ مِنَ الْقِيَامِ، وَ أَجْلَلْتَ فِيهِ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.
ثُمّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ، وَ اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ، فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ، وَ قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ، مُتَعَرّضِينَ بِصِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ لِمَا عَرّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ تَسَبّبْنَا إِلَيْهِ مِنْ مَثُوبَتِكَ، وَ أَنْتَ الْمَلِي‏ءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ، الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِكَ، الْقَرِيبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَكَ.
وَ قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ، وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ، وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ، ثُمّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ، وَ انْقِطَاعِ مُدّتِهِ، وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ.
فَنَحْنُ مُوَدّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزّ فِرَاقُهُ عَلَيْنَا، وَ غَمّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنّا، وَ لَزِمَنَا لَهُ الذّمَامُ الْمَحْفُوظُ، وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيّةُ، وَ الْحَقّ الْمَقْضِيّ، فَنَحْنُ قَائِلُونَ السّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللّهِ الْأَكْبَرَ، وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيّامِ وَ السّاعَاتِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْ‏آمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضّ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلّتْ فِيهِ الذّنُوبُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشّيْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللّهِ فِيكَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَمْحَاكَ لِلذّنُوبِ، وَ أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِينَ، وَ أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ لَا تُنَافِسُهُ الْأَيّامُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ كُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ، وَ لَا ذَمِيمِ الْمُلَابَسَةِ
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ، وَ غَسَلْتَ عَنّا دَنَسَ الْخَطِيئَات‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنّا، وَ كَمْ مِنْ خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ، وَ أَشَدّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ.
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الّذِي حُرِمْنَاهُ، وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ.
اللّهُمّ إِنّا أَهْلُ هَذَا الشّهْرِ الّذِي شَرّفْتَنَا بِهِ، وَ وَفّقْتَنَا بِمَنّكَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ، وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ.
أَنْتَ وَلِيّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ، وَ هَدَيْتَنَا لَهُ مِنْ سُنّتِهِ، وَ قَدْ تَوَلّيْنَا بِتَوْفِيقِكَ صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ، وَ أَدّيْنَا فِيهِ قَلِيلًا مِنْ كَثِيرٍ.
اللّهُمّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ، وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ، وَ لَكَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النّدَمِ، وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ، فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِيهِ مِنَ التّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِكُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ، وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ.
وَ أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى مَا قَصّرْنَا فِيهِ مِنْ حَقّكَ، وَ ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا مَا بَيْنَ أَيْدِينَا مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ، فَإِذَا بَلّغْتَنَاهُ فَأَعِنّا عَلَى تَنَاوُلِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْعِبَادَةِ،
وَ أَدّنَا إِلَى الْقِيَامِ بِمَا يَسْتَحِقّهُ مِنَ الطّاعَةِ، وَ أَجْرِ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْعَمَلِ مَا يَكُونُ دَرَكاً لِحَقّكَ فِي الشّهْرَيْنِ مِنْ شُهُورِ الدّهْرِ.

...

خدايا و تو ماه رمضان را از جمله آن وظائف ممتاز و فرائض مخصوص قرار داده ‏اى: همان ماه رمضان كه آن را از همه ماهها اختصاص بخشيده ‏اى، و از همه زمانها و روزگارها برگزيده ‏اى، و بر همه اوقات سال برترى داده ‏اى، به سبب قرآن و نورى كه در آن فرو فرستاده ‏اى و به سبب آنكه ايمان را در آن ماه مضاعف ساخته‏ اى، و روزه را در آن ماه واجب كرده‏ اى، و بپا خاستن براى عبادت را در آن ترغيب فرموده ‏اى، و شب قدر را در آن تجليل نموده ‏اى: آن شب قدر را كه خود از هزار ماه بهتر است. ما را به سبب آن بر ساير امت ها تفضيل داده‏ اى، و به فضيلت آن بجاى اهل ملت ها برگزيده‏ اى از اين رو روزش را - بفرمان تو - روزه داشتيم. و شبش را - بيارى تو - به عبادت برخاستيم. در حالى كه بوسيله صيام و قيامش خود را در معرض آن رحمتى كه ما را بر آن عرضه كرده‏ اى در آورديم، و آن را وسيله ثواب تو قرار داديم. و تو به عطاى خواسته‏ ها قادرى و به آنچه از فضل و احسانت مسئلت شود بخشنده ‏اى و به هر كس كه آهنگ قرب تو كند نزديكى. و اين ماه در ميان ما ستوده زيست، و با ما پسنديده مصاحبت كرد و بهترين سوده اى جهانيان را بهره ما ساخت، و آنگاه به هنگام پايان يافتن وقت و سرآمدن مدت و كامل شدن شماره ‏اش از ما جدا شد، پس ما آن را مانند كسى وداع مى‏ كنيم كه فراقش بر ما دشوار آمده و روى بر تافتنش ما را به وحشت افكنده، و او را بر ذمه ما پيمانى نگاه داشتنى، و حرمتى رعايت كردنى، و حق گزاردنى لازم شده. از اين رو همگى مى‏گوئيم:خداحافظ اى بزرگترين ماه خدا، و اى عيد دوستان خدا - خداحافظ - اى گرامى ‏ترين مصاحب از ميان اوقات، و اى بهترين ماه در ايام و ساعات. خداحافظ، اى ماهى كه بر آمدن كامها در آن آسان و اعمال نيك در آن منتشر و فراوان است.
خداحافظاى همنشينى كه چون پديد آيد احترامش بزرگ، و چون ناپديد شود فقدانش دردناك است. و اى مايه اميدى كه فراقش رنج افزا است. خداحافظاى همدمى كه چون رو آورد مايه انس شد، و شادى انگيخت، و چون سپرى شد، وحشت افزود، و متألم ساخت. خداحافظاى همسايه ‏اى كه دلها در جوار آن رقت گرفت، و گناهان در آن كم شد.
خداحافظ اى يارى دهنده ‏اى كه ما را در مبارزه شيطان يارى داد، و اى رفيقى كه راه هاى احسان را هموار ساخت.
خداحافظ ای ماهی، که چه بسيارند آزاد شدگان خدا در دوران تو، و چه نيكبخت است به سبب تو كسى كه احترامت را منظور داشته است. خداحافظ ای ماهیكه چه زدايندهگناهانبودى ! و چه بسیار پوشانندهانواع عيب هابودى !

خداحافظ ای ماهی که،بر گناهكارانچه بسیار طولانى بودى ! ودر دلهاى مؤمنانچه بسیار با هيبت بودى .

خداحافظ ای ماهی که روزها با تو همآوردی ندارند،

خداحافظ ای ماهیكه از هر جهت موجب سلامتى.

خداحافظ ای ماهیكه، همنشيني باتو مكروه نباشد، و معاشرت با تو نكوهيده نيست.

خداحافظ ای ماهیكه، همچنانكه با ارمغان بركات بر ما وارد شدى، و حال آنکه آلودگى گناهان را از ما فرو شستى.

خداحافظ ای ماهیكه، وداع با تو از روى خستگى نیست ، و ترك روزه‏ایت از سر ملالت و دل آزردگی نيست.

خداحافظ ای ماهیكه، كه پيش از آمدنت در آرزوى تو بوديم، و پيش از رفتنت از انديشه فراقت محزونيم.

خداحافظ ای ماهیكه، چه بسیار بدي هایی كه به يمن تو از جانب ما دورگشته، و چه خوبي هایی كه به بركت تو بر ما جاری شد!
خداحافظ از تو و شب قدرى كه از هزار ماه بهتر است.

خداحافظ ای ماهیكه، ديروز چه سخت به تو دل بسته بوديم، و فردا چه بسيار بتو مشتاق خواهيم بود!

خداحافظ از توو فضيلتت كه از آن محروم شديم، و بركات گذشته ‏ات كه از ما گرفته شد .
خدايا، ما اهل اين ماهيم كه ما را به آن شرف بخشيدى، و ما را براى حق‏شناسى آن توفيق دادى،در آن زمان كه بدبختان قيمت وقتش را نشناختند، و به علت بدبختى خود از فضل آن محروم ماندند.

و توئى سرپرست ما در شناختن فضيلتش، كه ما را براى آن برگزيدى، و وظائفش كه ما را به آن رهبرى كردى. و ما - با اعتراف به تقصير - به توفيق تو صيام و قيامش را عهده ‏دار شديم، و اندكى از بسيار را بجا آورديم .

خدايا، پس از سر اعتراف به بدكردارى و به آيين اقرار بر سهل انگارى، حمد تو مى‏گوئيم و پشيمانى قطعى دلها، و عذر صادقانه، زبانمان را بتو اختصاص می ‏دهيم، پس ما را بر تقصيرى كه بما اصابت كرده، اجرى عطا كن كه به نيروى آن خيرى را كه دلخواه ما است دريابيم و اندوخته ‏هائى را كه مورد علاقه شديد ما است به عوض بستانيم. و عذر ما را در تقصير از پرداخت حق خود بپذير، و آينده عمر ما را به ماه رمضان ديگر برسان. و چون ما را به ماه رساندى بر انجام عبادتى كه زيبنده تو باشد يارى ده، و بر قيام به طاعتى كه موجب درك حق تو در آن دو ماه كه از ماه هاى روزگار است، بدست ما جارى كن.

...

وداع گفته نگفته، رفت تا باز بیاید

دیدار تازه شود یا نشود شاید...

باز نشر شعری در باره فاجعه غزه!

وقتی که تمام شد عزا می‌آییم
روزی که جهان پر از کبوتر می شد
از خون غروب ،شب معطر می شد
باران باران گلوله می افتاد و …
جنگل جنگل شکوفه پرپر می شد

باران بهار، رنگی از خون دارد
این خاک چقدر مرد مجنون دارد
یک روز مترسک به زمین خواهد خورد
در مزرعه ای که بوی زیتون دارد

دور از همه‌ی دورنگی و حاشیه ها
برهم زده شد تمامی فرضیه ها
غزه یکباره بوی پرواز گرفت
تاریخ رقم خورد در این ثانیه ها

ادامه شعر در ادامه مطلب...

امشب از دین قامت می رود

ناله من تا قیامت می رود

قامت ببندید امشب دوستان

جان زینب با شهادت می رود

مروانی 1393/04/27 شب بیست و یکم ماه مبارک 1435

چرخ ازاین ماتم گریبانش ســـحرگاهان شکافت یاقفس بشکست یا دیــــوار زنـــــــــدان شکافت
شدعلی از غم رها "فزت ورب الکعــــــبه" گفت ابن ملجم چون که فرق بهتــرین انسان شکافت
برهمان جایــــی که "عمروعبدود"شمشـــیر زد دست "اشقی الاشقیا"زد ضربتـی بر آن شکافت
زان علی گویـــــــم چو قـــران را به روی سرنهم چون سرقران ناطق در شــــب قــــــران شکافت
وای ازیــن ضربت که بـــر فـــرق علــــی امد فرو گشت ویران رکن تقوی پایه ی ایمـــــان شکافت
این همان ضربت که اول سینـــه زهـــرا شکافت تیرگشت و مجتبی راپیــــکر بی جــــان شکافت
این همان ضربت که شد سنـــــگ جفـــادرکربلا زان جبین انورســـــالار مظلـــــــومـــــان شکافت
این همان ضربت که اکبررابه خــاک وخون کشید قلب "ثارالله" رااز حـســـــــرت جانــــان شکافت
این همان ضربت که شدتیری به دست "حرمله" پس گلوی "اصغر" عطشان از ان پیکان شکافت
این همان ضربت که اخــر شـــدعمـــودی اهنین فرق"سقا" را "حسانا" با لب عطشــان شکافت

شاعر اهل بیت: حبیب اله چایچیان(حسان)

قرآندر بستر

با دست غم گریه در عالم پا گرفته
قرآن میان رحل بستر جا گرفته

در کوچه های خاکی کوفه یتیمی
مانند زینب روضه ی بابا گرفته

ای چاه کوفه بعد از این همدم نداری
تیغ عدو تنها رفیقت را گرفته

حیدر ز ضرب تیغ ها از پا نیفتاد
جان علی را غصه ی زهرا گرفته

بسم الله و بالله و علی ملّة رسول الله، فزت و ربّ الكعبه؛ سوگند به خدای كعبه، رستگار شدم.

و آنگاه جبرییل ندا سرداد:

تهدمت و الله اركان الهدی، و انطمست أعلام التّقی، و انفصمت العروه الوثقی، قُتل ابن عمّ المصطفی، قُتل الوصیّ المجتبی، قُتل علیّ المرتضی، قَتَله أشقی الْأشقیاء.

امام علی علیه السلام ؛ تجسم عدالت

بررسی نهج البلاغه نشان می دهد که از دیدگاه امام علی علیه السلام ، عدالت در رأس ارزش های اسلامی قرار دارد و تمامی ارزش ها به عدالت بازمی گردد. در ارزیابی، مدیریت و قضاوت، عدالت، شرط اصلی است. با این حال، تجسّم عدالت، وجود مبارک خود امام علی علیه السلام بود. این معنا در سخن معروف توماس کارلایل، فیلسوف انگلیسی آمده است که گفت: «امام علی؛ ما را جز این نرسد که او را دوست بداریم و به او عشق ورزیم. در کوفه ناگهان به حیله کشته شد و شدت عدالتش موجب این جنایت گشت.» به سخن کارلایل می توان این جمله را افزود که در واقع، پافشاری امام علی علیه السلام بر اجرای احکام و پیروی از سیره پیامبر اسلام و پرهیز از انحراف در اداره حکومت، زمینه ساز توطئه بر ضد آن حضرت شد.
چشم انتظار دیدار پروردگار

در فرهنگ اسلامی، شهادت، هدف نیست، بلکه ابزار ایستادگی و پایداری در برابر تهاجم دشمنان دین است. هرگاه بستر ایثار و از خودگذشتگی فراهم شد، شهادت نیز پدیدار می شود. شهادت، وسیله ای است که در پیشگاه حضرت دوست، مقام و منزلت ویژه ای دارد و جایگاهی است برای ابراز تعبد و اخلاص در بندگی، و برای شهید شدن، چه کسی والاتر از امام موحدان، حضرت علی علیه السلام . انسان کاملی که به شهادت عشق می ورزید و واژه شهادت برایش نشاط آفرین بود.

در نامه 62 نهج البلاغه از زبان امام علی علیه السلام آمده است که من مشتاق ملاقات پروردگارم. آن حضرت، بهترین مرگ ها را کشته شدن در راه خدا می دانست و سوگند یاد کرده بود که هزار ضربه شمشیر بر من، آسان تر از مرگ در بستر در غیر بندگی خداست.

نوزده رمضان، سکوی پرواز ظاهری امام علی علیه السلام تا بی کران ها، زمان جدایی از خلق و رسیدن به محبوب واقعی بود.

منبع:

http://www.beytoote.com/religious/bozorgan-din/crack-ali.html

از حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام پرسیده شد زهد چیست؟فرمودند: میل به پرهیزگاری و بی میلی نسبت به دنیا. بازپرسیده شد که حلم چیست؟ فرمودند: خشم را فرو بردن ومالک خود شدن. باز پرسیده شد که سداد چیست؟ فرمودند: بدی را به وسیله خوبی برطرف نمودن. (از هر معصوم چهل حدیث، ص 106)

21.مجید مروانی

تحریم بستنی!

بنام خدای اسیران.

بعدازآنکه خدمت سربازی راتمام کردم بصورت تمام وقت درپایگاه مقاومت شهید نادرحیاوی مسجد دوازده امام کوی نیروی اهواز به فعالیتم ادامه دادم. در آن زمان تعداد زیادی از بچه ها برای اعزام به جبهه آماده می شدند، ازجمله شهید محمدرضا حسام آبادی، عبدالصمد یراحی، شهید سعیدکوتی و دیگر دوستان از جمله برادرم حاج محمدرضا بودند ...

23. عبدالامیر سروش نژاد

6.اتوبوس
کوی نیرو، منازل سازمانی کارگران سازمان آب و برق خوزستان است، که بتدریج به کارگران واگذار شد. حدود 12 کیلومتر از مرکز شهر فاصله دارد و در یک کیلومتری میدان شهید بندر(چهار شیر) می باشد.