راتب یا حقوق ماهیانه

هر ماه فیش هایی به ارزش 1500 فِلِس یا 1.5 دینار به عنوان حقوق ماهیانه داده می شد. هر آسایشگاه یک مسئول خرید داشت که به آن "حانوتی" می گفتیم، زیرا عراقی ها دکان را حانوت می گفتند، تنها حاتوتی مجاز بود قاطع را به همراه دیگر حانوتی ها با معیت ارشد قاطع و یک نگهبان عراقی ترک کند. حانوتی هفته ای دو یا سه بار لیستی از تقاضاهای بچه ها را یادداشت می کرد و اقلام مورد نیاز آنها را متناسب با پولی که داشتند تهیه می کرد. برخی از دوستان کم خرج بودند و اندوخته خوبی جمع می کردند و می توانستند اقلام بهتر و بیشتری تهیه کنند. در این میان سیگاری ها مشکلات زیادی را تحمل می کردند، زیرا قیمت سیگار نسبتا بالا بود و مصرف شان زیاد. عراقی ها از این نکته ضعف بعضی ها سوء استفاده می کردند و آنها را در قبال دریافت چند نخ سیگار به خبررسانی یا به تعبیر بچه ها "ستون" پنجمی وادار می کردند. به همین دلیل برای کمک به سیگاری ها بخصوص پیرمردها صندوقی درست شد و داوطلبانه هر کس مقداری از فلس های خود را به آن اختصاص می داد.

مواد عرضه شده معمولا عبارت بودند از : بیسکویت، خرمای خشک که معمولا همراه چای مصرف می شد و بسیار مقوی و مفید بود، شیره خرما، روغن نباتی و روغن زیتون، که روغن زیتون را به آش صبح اضافه می کردند و حقا آش تکراری را بسیار خوش مزه می کرد. البته همیشه استفاده نمی شد، زیرا مقداری گران بود. خمیر دندان و مسواک.سیگار در دو نوع پاکتی و لف که همان جعبه توتون با کاغذ مصوص آن است، دوستان غیر سیگاری بخاطر استفاده از برگ های آن برای نوشتن مطالب مورد نیاز که کاملا بطور مخفی انجام می شد، آن را می خریدند، شربت معروف سن کوئیک، شیر عسلی و پنیر قالبی و موادی از این دست که برخی اقلام آن گران بود و دوستان معمولا پس انداز می کردند و آنها را می خریدند. از جمله نان باگت برشته و خوش ریخت و پختی عرضه می شد که غالبا خالی خالی صرف می شد و طرفداران زیادی داشت.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: