تبلیغ عقیدتی سیاسی یا جلسه چای 1
معمولا بعد از صرف نهار، دوستان برای صرف چای به مهمانی هم می روند و نا خواسته در برخی از این مهمانی ها تجمع بیش از سه نفر حاصل می شد که از نظر عراقی ها ممنوع بود، ولی ما بخاطر اینکه نگهبان ها نیز برای نهار خارج می شوند، به این موضوع اهمیتی نمی دادیم و حتی کسی را نیز برای مراقبت نمی گماشتیم. با آقایانمنوچهر خوئینی، مجید مطیعیان، جعفر ربیعی، جعفر عربی (عربیان)و احتمالااروجعلی کریملودر حد فاصل پنجره های اول و دوم، پشت به محوطه پشتی اردوگاه و در امتداد توالت آسایشگاه، برای صرف چای و گعده دوستانه که به تجدید قوای فکری و معنوی ما منجر می شد، جمع شده بودیم. مشغول نوشیدن چای بودیم که دیدیم نگهبان عراقی دست هایش را روی صورتش سایه بان کرده بود تا داخل را بهتر ببیند. نگهبان مورد نطر نمی دانم کاظم بود یا خالد یا کسی دیگر، اسم کسانی را که دیده بود و می شناخت روی کاغذی نوشت و بدون اینکه تعرضی بکند، رفت. مقداری نگرانی در چهره بچه ها ظاهر شد و از اینکه بدون دلیل مهمانی چای به تجمع غیر قانونی تعبیر و بدنبال آن به نوازش عراقی ها منجر شود فکرمان را مشغول کرد. باید تا ساعات آینده منتظر عکس العمل آنها می ماندیم. عصر، پس ازآزاد باش و هواخوری بدون اینکه اتفاقی بیافتد داخل باش زده و به آسایشگاه بازگشیم و آن شب را با سؤال :چه خواهد شد؟به صبح رساندیم.
ادامه دارد ...
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
