گنجینه پنهان در سینه یاران
جمع آوری خاطرات شهداء و ایثارگران کوی نیرو
درباره وبلاگ


به وبلاگ گنجینه پنهان خوش آمدید. ارزش زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست. مقام معظم رهبری شما می توانید از ادامه دهندگان آن باشید، همت کنید... از همه‌ی یاران تقاضا می‌کنیم که خاطرات خودشان را دریغ نکنند؛ زیرا دریغ ‌کردن خاطرات به نوعی به فراموشی‌ سپردن دوران جنگ است.
نويسندگان

ارزش زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست.

مقام معظم رهبری

ارزش زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست.

مقام معظم رهبری

سه شنبه 6 آبان 1393برچسب:, :: 1:6 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

 

 

 

 

 

 

سه شنبه 6 آبان 1393برچسب:, :: 1:6 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

دو شنبه 20 مهر 1393برچسب:, :: 23:19 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

جشن غدیر در کوی نیرو با حضور دکتر محمد کمال الرمسیس وهابی شیعه شده از مراکش، پنجشنبه 93/07/17

 

جشن غدیر در کوی نیرو  یکشنبه 93/07/20

 

 

 

 

 

دو شنبه 20 مهر 1393برچسب:, :: 23:19 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

جشن غدیر در کوی نیرو با حضور دکتر محمد کمال الرمسیس وهابی شیعه شده از مراکش، پنجشنبه 93/07/17

جشن غدیر در کوی نیرو یکشنبه 93/07/20

دو شنبه 6 مرداد 1393برچسب:, :: 20:1 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

 

 

عید سعید فطر بر همگان مبارک.

دو شنبه 6 مرداد 1393برچسب:, :: 20:1 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

عید سعید فطر بر همگان مبارک.

یک شنبه 5 مرداد 1393برچسب:, :: 23:39 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

 

  باز دارد می رود

باز دارد می رود اما چه زود             

 چه زود می رود اما چه سود

چه سود بردیم از همنشینی              

 از همنشینی با خوش آیینی

خوش آیینی، خوش مشرب باصفا       

باصفا بود و بودش با وفا

باوفا بودیم در سفره اش                 

   در سفره ی  بی تکلفش

بی تکلف درد دل داشتیم                

   درد دل با اهل دل داشتیم

 

سحر 29 ماه مبارک رمضان 1435

یک شنبه 5 مرداد 1393برچسب:, :: 23:39 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

باز دارد می رود

باز دارد می رود اما چه زود

چه زود می رود اما چه سود

چه سود بردیم از همنشینی

از همنشینی با خوش آیینی

خوش آیینی، خوش مشرب باصفا

باصفا بود و بودش با وفا

باوفا بودیم در سفره اش

در سفره ی بی تکلفش

بی تکلف درد دل داشتیم

درد دل با اهل دل داشتیم

سحر 29 ماه مبارک رمضان 1435

یکی از دوستان توصیه می کرد در آغاز ماه مبارک دعای وداع حضرت سجاد علیه السلام با ماه مبارک رمضان را بخوانید زیرا حضرت چنان با سوز و گداز وداع می گوید که گویی تا دیداری دیگر از فراق آن قالب تهی می کند، آنگاه خواهیم فهمید چه ماه عظیمی را در پیش داریم و هنگام وداع چه سرمایه ایی را از دست خواهیم د اد.

اکنون به فرازی از دعای وداع حضرت را با هم مرور می کنیم. 

(45) وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ فِي وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ:

45- نيايش، در وداع ماه مبارك رمضان

...

اللّهُمّ وَ أَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ، وَ خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الّذِي اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشّهُورِ، وَ تَخَيّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدّهُورِ،
 وَ آثَرْتَهُ عَلَى كُلّ أَوْقَاتِ السّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النّورِ، وَ ضَاعَفْتَ فِيهِ مِنَ الْإِيمَانِ، وَ فَرَضْتَ فِيهِ مِنَ الصّيَامِ، وَ رَغّبْتَ فِيهِ مِنَ الْقِيَامِ، وَ أَجْلَلْتَ فِيهِ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.
ثُمّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ، وَ اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ، فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ، وَ قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ، مُتَعَرّضِينَ بِصِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ لِمَا عَرّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ تَسَبّبْنَا إِلَيْهِ مِنْ مَثُوبَتِكَ، وَ أَنْتَ الْمَلِي‏ءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ، الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِكَ، الْقَرِيبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَكَ.
وَ قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ، وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ، وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ، ثُمّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ، وَ انْقِطَاعِ مُدّتِهِ، وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ.
فَنَحْنُ مُوَدّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزّ فِرَاقُهُ عَلَيْنَا، وَ غَمّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنّا، وَ لَزِمَنَا لَهُ الذّمَامُ الْمَحْفُوظُ، وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيّةُ، وَ الْحَقّ الْمَقْضِيّ، فَنَحْنُ قَائِلُونَ السّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللّهِ الْأَكْبَرَ، وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيّامِ وَ السّاعَاتِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْ‏آمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضّ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلّتْ فِيهِ الذّنُوبُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشّيْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللّهِ فِيكَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَمْحَاكَ لِلذّنُوبِ، وَ أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِينَ، وَ أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ لَا تُنَافِسُهُ الْأَيّامُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ كُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ، وَ لَا ذَمِيمِ الْمُلَابَسَةِ
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ، وَ غَسَلْتَ عَنّا دَنَسَ الْخَطِيئَات‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنّا، وَ كَمْ مِنْ خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ، وَ أَشَدّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ.
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الّذِي حُرِمْنَاهُ، وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ.
اللّهُمّ إِنّا أَهْلُ هَذَا الشّهْرِ الّذِي شَرّفْتَنَا بِهِ، وَ وَفّقْتَنَا بِمَنّكَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ، وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ.
أَنْتَ وَلِيّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ، وَ هَدَيْتَنَا لَهُ مِنْ سُنّتِهِ، وَ قَدْ تَوَلّيْنَا بِتَوْفِيقِكَ صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ، وَ أَدّيْنَا فِيهِ قَلِيلًا مِنْ كَثِيرٍ.
اللّهُمّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ، وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ، وَ لَكَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النّدَمِ، وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ، فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِيهِ مِنَ التّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِكُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ، وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ.
وَ أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى مَا قَصّرْنَا فِيهِ مِنْ حَقّكَ، وَ ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا مَا بَيْنَ أَيْدِينَا مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ، فَإِذَا بَلّغْتَنَاهُ فَأَعِنّا عَلَى تَنَاوُلِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْعِبَادَةِ،
 وَ أَدّنَا إِلَى الْقِيَامِ بِمَا يَسْتَحِقّهُ مِنَ الطّاعَةِ، وَ أَجْرِ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْعَمَلِ مَا يَكُونُ دَرَكاً لِحَقّكَ فِي الشّهْرَيْنِ مِنْ شُهُورِ الدّهْرِ.

...

خدايا و تو ماه رمضان را از جمله آن وظائف ممتاز و فرائض مخصوص قرار داده ‏اى: همان ماه رمضان كه آن را از همه ماهها اختصاص بخشيده ‏اى، و از همه زمانها و روزگارها برگزيده ‏اى، و بر همه اوقات سال برترى داده ‏اى، به سبب قرآن و نورى كه در آن فرو فرستاده ‏اى و به سبب آنكه ايمان را در آن ماه مضاعف ساخته‏ اى، و روزه را در آن ماه واجب كرده‏ اى، و بپا خاستن براى عبادت را در آن ترغيب فرموده ‏اى، و شب قدر را در آن تجليل نموده ‏اى: آن شب قدر را كه خود از هزار ماه بهتر است. ما را به سبب آن بر ساير امت ها تفضيل داده‏ اى، و به فضيلت آن بجاى اهل ملت ها برگزيده‏ اى از اين رو روزش را - بفرمان تو - روزه داشتيم. و شبش را - بيارى تو - به عبادت برخاستيم. در حالى كه بوسيله صيام و قيامش خود را در معرض آن رحمتى كه ما را بر آن عرضه كرده‏ اى در آورديم، و آن را وسيله ثواب تو قرار داديم. و تو به عطاى خواسته‏ ها قادرى و به آنچه از فضل و احسانت مسئلت شود بخشنده ‏اى و به هر كس كه آهنگ قرب تو كند نزديكى. و اين ماه در ميان ما ستوده زيست، و با ما پسنديده مصاحبت كرد و بهترين سوده اى جهانيان را بهره ما ساخت، و آنگاه به هنگام پايان يافتن وقت و سرآمدن مدت و كامل شدن شماره ‏اش از ما جدا شد، پس ما آن را مانند كسى وداع مى‏ كنيم كه فراقش بر ما دشوار آمده و روى بر تافتنش ما را به وحشت افكنده، و او را بر ذمه ما پيمانى نگاه داشتنى، و حرمتى رعايت كردنى، و حق گزاردنى لازم شده. از اين رو همگى مى‏گوئيم:خداحافظ  اى بزرگترين ماه خدا، و اى عيد دوستان خدا - خداحافظ - اى گرامى ‏ترين مصاحب از ميان اوقات، و اى بهترين ماه در ايام و ساعات. خداحافظ، اى ماهى كه بر آمدن كامها در آن آسان و اعمال نيك در آن منتشر و فراوان است.
خداحافظ اى همنشينى كه چون پديد آيد احترامش بزرگ، و چون ناپديد شود فقدانش دردناك است. و اى مايه اميدى كه فراقش رنج افزا است. خداحافظ اى همدمى كه چون رو آورد مايه انس شد، و شادى انگيخت، و چون سپرى شد، وحشت افزود، و متألم ساخت. خداحافظ اى همسايه ‏اى كه دلها در جوار آن رقت گرفت، و گناهان در آن كم شد.
خداحافظ  اى يارى دهنده ‏اى كه ما را در مبارزه شيطان يارى داد، و اى رفيقى كه راه هاى احسان را هموار ساخت.
خداحافظ ای ماهی، که چه بسيارند آزاد شدگان خدا در دوران تو، و چه نيكبخت است به سبب تو كسى كه احترامت را منظور داشته است. خداحافظ ای ماهی كه چه زداينده
گناهان بودى ! و چه بسیار پوشاننده انواع عيب ها بودى ! 

خداحافظ ای ماهی که،بر گناهكارانچه بسیار طولانى بودى ! ودر دلهاى مؤمنان چه بسیار با هيبت بودى .

خداحافظ ای ماهی که  روزها با تو همآوردی ندارند،

خداحافظ ای ماهیكه از هر جهت موجب سلامتى.

خداحافظ ای ماهیكه، همنشيني باتو مكروه نباشد، و معاشرت با تو نكوهيده نيست.

خداحافظ ای ماهیكه، همچنانكه با ارمغان بركات بر ما وارد شدى، و حال آنکه آلودگى گناهان را از ما فرو شستى.

خداحافظ ای ماهیكه، وداع با تو از روى خستگى نیست ، و ترك روزه‏ایت از سر ملالت و دل آزردگی نيست.

خداحافظ ای ماهیكه، كه پيش از آمدنت در آرزوى تو بوديم، و پيش از رفتنت از انديشه فراقت محزونيم. 

خداحافظ ای ماهیكه، چه بسیار بدي هایی كه به يمن تو از جانب ما دورگشته، و چه خوبي هایی كه به بركت تو بر ما جاری شد! 
خداحافظ از تو  و شب قدرى كه از هزار ماه بهتر است.

خداحافظ ای ماهیكه، ديروز چه سخت به تو دل بسته بوديم، و فردا چه بسيار بتو مشتاق خواهيم بود!

خداحافظ از تو و فضيلتت كه از آن محروم شديم، و بركات گذشته ‏ات كه از ما گرفته شد .
خدايا، ما اهل اين ماهيم كه ما را به آن شرف بخشيدى، و ما را براى حق‏شناسى آن توفيق دادى،
در آن زمان كه بدبختان قيمت وقتش را نشناختند، و به علت بدبختى خود از فضل آن محروم ماندند.

و توئى سرپرست ما در شناختن فضيلتش، كه ما را براى آن برگزيدى، و وظائفش كه ما را به آن رهبرى كردى. و ما - با اعتراف به تقصير - به توفيق تو صيام و قيامش را عهده ‏دار شديم، و اندكى از بسيار را بجا آورديم .

خدايا، پس از سر اعتراف به بدكردارى و به آيين اقرار بر سهل انگارى، حمد تو مى‏گوئيم و پشيمانى قطعى دلها، و عذر صادقانه، زبانمان را بتو اختصاص می ‏دهيم، پس ما را بر تقصيرى كه بما اصابت كرده، اجرى عطا كن كه به نيروى آن خيرى را كه دلخواه ما است دريابيم و اندوخته ‏هائى را كه مورد علاقه شديد ما است به عوض بستانيم. و عذر ما را در تقصير از پرداخت حق خود بپذير، و آينده عمر ما را به ماه رمضان ديگر برسان. و چون ما را به ماه رساندى بر انجام عبادتى كه زيبنده تو باشد يارى ده، و بر قيام به طاعتى كه  موجب درك حق تو در آن دو ماه كه از ماه هاى روزگار است، بدست ما جارى كن. 

 

...

یکی از دوستان توصیه می کرد در آغاز ماه مبارک دعای وداع حضرت سجاد علیه السلام با ماه مبارک رمضان را بخوانید زیرا حضرت چنان با سوز و گداز وداع می گوید که گویی تا دیداری دیگر از فراق آن قالب تهی می کند، آنگاه خواهیم فهمید چه ماه عظیمی را در پیش داریم و هنگام وداع چه سرمایه ایی را از دست خواهیم د اد.

اکنون به فرازی از دعای وداع حضرت را با هم مرور می کنیم.

(45) وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السّلَامُ فِي وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ:

45- نيايش، در وداع ماه مبارك رمضان

...

اللّهُمّ وَ أَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَايَا تِلْكَ الْوَظَائِفِ، وَ خَصَائِصِ تِلْكَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الّذِي اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشّهُورِ، وَ تَخَيّرْتَهُ مِنْ جَمِيعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدّهُورِ،
وَ آثَرْتَهُ عَلَى كُلّ أَوْقَاتِ السّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النّورِ، وَ ضَاعَفْتَ فِيهِ مِنَ الْإِيمَانِ، وَ فَرَضْتَ فِيهِ مِنَ الصّيَامِ، وَ رَغّبْتَ فِيهِ مِنَ الْقِيَامِ، وَ أَجْلَلْتَ فِيهِ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.
ثُمّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ، وَ اصْطَفَيْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ، فَصُمْنَا بِأَمْرِكَ نَهَارَهُ، وَ قُمْنَا بِعَوْنِكَ لَيْلَهُ، مُتَعَرّضِينَ بِصِيَامِهِ وَ قِيَامِهِ لِمَا عَرّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِكَ، وَ تَسَبّبْنَا إِلَيْهِ مِنْ مَثُوبَتِكَ، وَ أَنْتَ الْمَلِي‏ءُ بِمَا رُغِبَ فِيهِ إِلَيْكَ، الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِكَ، الْقَرِيبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَكَ.
وَ قَدْ أَقَامَ فِينَا هَذَا الشّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ، وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ، وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِينَ، ثُمّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ، وَ انْقِطَاعِ مُدّتِهِ، وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ.
فَنَحْنُ مُوَدّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزّ فِرَاقُهُ عَلَيْنَا، وَ غَمّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنّا، وَ لَزِمَنَا لَهُ الذّمَامُ الْمَحْفُوظُ، وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِيّةُ، وَ الْحَقّ الْمَقْضِيّ، فَنَحْنُ قَائِلُونَ السّلَامُ عَلَيْكَ يَا شَهْرَ اللّهِ الْأَكْبَرَ، وَ يَا عِيدَ أَوْلِيَائِهِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَكْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ يَا خَيْرَ شَهْرٍ فِي الْأَيّامِ وَ السّاعَاتِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِيهِ الْ‏آمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِيهِ الْأَعْمَالُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ قَرِينٍ جَلّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ أَلِيفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِياً فَمَضّ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقّتْ فِيهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلّتْ فِيهِ الذّنُوبُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشّيْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا أَكْثَرَ عُتَقَاءَ اللّهِ فِيكَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَكَ بِكَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَمْحَاكَ لِلذّنُوبِ، وَ أَسْتَرَكَ لِأَنْوَاعِ الْعُيُوبِ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَطْوَلَكَ عَلَى الْمُجْرِمِينَ، وَ أَهْيَبَكَ فِي صُدُورِ الْمُؤْمِنِينَ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ لَا تُنَافِسُهُ الْأَيّامُ.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ كُلّ أَمْرٍ سَلَامٌ‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ كَرِيهِ الْمُصَاحَبَةِ، وَ لَا ذَمِيمِ الْمُلَابَسَةِ
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمَا وَفَدْتَ عَلَيْنَا بِالْبَرَكَاتِ، وَ غَسَلْتَ عَنّا دَنَسَ الْخَطِيئَات‏
السّلَامُ عَلَيْكَ غَيْرَ مُوَدّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوكٍ صِيَامُهُ سَأَماً.
السّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَيْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ.
السّلَامُ عَلَيْكَ كَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِكَ عَنّا، وَ كَمْ مِنْ خَيْرٍ أُفِيضَ بِكَ عَلَيْنَا
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى لَيْلَةِ الْقَدْرِ الّتِي هِيَ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
السّلَامُ عَلَيْكَ مَا كَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَيْكَ، وَ أَشَدّ شَوْقَنَا غَداً إِلَيْكَ.
السّلَامُ عَلَيْكَ وَ عَلَى فَضْلِكَ الّذِي حُرِمْنَاهُ، وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَكَاتِكَ سُلِبْنَاهُ.
اللّهُمّ إِنّا أَهْلُ هَذَا الشّهْرِ الّذِي شَرّفْتَنَا بِهِ، وَ وَفّقْتَنَا بِمَنّكَ لَهُ حِينَ جَهِلَ الْأَشْقِيَاءُ وَقْتَهُ، وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ.
أَنْتَ وَلِيّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ، وَ هَدَيْتَنَا لَهُ مِنْ سُنّتِهِ، وَ قَدْ تَوَلّيْنَا بِتَوْفِيقِكَ صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ عَلَى تَقْصِيرٍ، وَ أَدّيْنَا فِيهِ قَلِيلًا مِنْ كَثِيرٍ.
اللّهُمّ فَلَكَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ، وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ، وَ لَكَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النّدَمِ، وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ، فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِيهِ مِنَ التّفْرِيطِ أَجْراً نَسْتَدْرِكُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِيهِ، وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَيْهِ.
وَ أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَكَ عَلَى مَا قَصّرْنَا فِيهِ مِنْ حَقّكَ، وَ ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا مَا بَيْنَ أَيْدِينَا مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ، فَإِذَا بَلّغْتَنَاهُ فَأَعِنّا عَلَى تَنَاوُلِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْعِبَادَةِ،
وَ أَدّنَا إِلَى الْقِيَامِ بِمَا يَسْتَحِقّهُ مِنَ الطّاعَةِ، وَ أَجْرِ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْعَمَلِ مَا يَكُونُ دَرَكاً لِحَقّكَ فِي الشّهْرَيْنِ مِنْ شُهُورِ الدّهْرِ.

...

خدايا و تو ماه رمضان را از جمله آن وظائف ممتاز و فرائض مخصوص قرار داده ‏اى: همان ماه رمضان كه آن را از همه ماهها اختصاص بخشيده ‏اى، و از همه زمانها و روزگارها برگزيده ‏اى، و بر همه اوقات سال برترى داده ‏اى، به سبب قرآن و نورى كه در آن فرو فرستاده ‏اى و به سبب آنكه ايمان را در آن ماه مضاعف ساخته‏ اى، و روزه را در آن ماه واجب كرده‏ اى، و بپا خاستن براى عبادت را در آن ترغيب فرموده ‏اى، و شب قدر را در آن تجليل نموده ‏اى: آن شب قدر را كه خود از هزار ماه بهتر است. ما را به سبب آن بر ساير امت ها تفضيل داده‏ اى، و به فضيلت آن بجاى اهل ملت ها برگزيده‏ اى از اين رو روزش را - بفرمان تو - روزه داشتيم. و شبش را - بيارى تو - به عبادت برخاستيم. در حالى كه بوسيله صيام و قيامش خود را در معرض آن رحمتى كه ما را بر آن عرضه كرده‏ اى در آورديم، و آن را وسيله ثواب تو قرار داديم. و تو به عطاى خواسته‏ ها قادرى و به آنچه از فضل و احسانت مسئلت شود بخشنده ‏اى و به هر كس كه آهنگ قرب تو كند نزديكى. و اين ماه در ميان ما ستوده زيست، و با ما پسنديده مصاحبت كرد و بهترين سوده اى جهانيان را بهره ما ساخت، و آنگاه به هنگام پايان يافتن وقت و سرآمدن مدت و كامل شدن شماره ‏اش از ما جدا شد، پس ما آن را مانند كسى وداع مى‏ كنيم كه فراقش بر ما دشوار آمده و روى بر تافتنش ما را به وحشت افكنده، و او را بر ذمه ما پيمانى نگاه داشتنى، و حرمتى رعايت كردنى، و حق گزاردنى لازم شده. از اين رو همگى مى‏گوئيم:خداحافظ اى بزرگترين ماه خدا، و اى عيد دوستان خدا - خداحافظ - اى گرامى ‏ترين مصاحب از ميان اوقات، و اى بهترين ماه در ايام و ساعات. خداحافظ، اى ماهى كه بر آمدن كامها در آن آسان و اعمال نيك در آن منتشر و فراوان است.
خداحافظاى همنشينى كه چون پديد آيد احترامش بزرگ، و چون ناپديد شود فقدانش دردناك است. و اى مايه اميدى كه فراقش رنج افزا است. خداحافظاى همدمى كه چون رو آورد مايه انس شد، و شادى انگيخت، و چون سپرى شد، وحشت افزود، و متألم ساخت. خداحافظاى همسايه ‏اى كه دلها در جوار آن رقت گرفت، و گناهان در آن كم شد.
خداحافظ اى يارى دهنده ‏اى كه ما را در مبارزه شيطان يارى داد، و اى رفيقى كه راه هاى احسان را هموار ساخت.
خداحافظ ای ماهی، که چه بسيارند آزاد شدگان خدا در دوران تو، و چه نيكبخت است به سبب تو كسى كه احترامت را منظور داشته است. خداحافظ ای ماهیكه چه زداينده
گناهانبودى ! و چه بسیار پوشانندهانواع عيب هابودى !

خداحافظ ای ماهی که،بر گناهكارانچه بسیار طولانى بودى ! ودر دلهاى مؤمنانچه بسیار با هيبت بودى .

خداحافظ ای ماهی که روزها با تو همآوردی ندارند،

خداحافظ ای ماهیكه از هر جهت موجب سلامتى.

خداحافظ ای ماهیكه، همنشيني باتو مكروه نباشد، و معاشرت با تو نكوهيده نيست.

خداحافظ ای ماهیكه، همچنانكه با ارمغان بركات بر ما وارد شدى، و حال آنکه آلودگى گناهان را از ما فرو شستى.

خداحافظ ای ماهیكه، وداع با تو از روى خستگى نیست ، و ترك روزه‏ایت از سر ملالت و دل آزردگی نيست.

خداحافظ ای ماهیكه، كه پيش از آمدنت در آرزوى تو بوديم، و پيش از رفتنت از انديشه فراقت محزونيم.

خداحافظ ای ماهیكه، چه بسیار بدي هایی كه به يمن تو از جانب ما دورگشته، و چه خوبي هایی كه به بركت تو بر ما جاری شد!
خداحافظ از تو و شب قدرى كه از هزار ماه بهتر است.

خداحافظ ای ماهیكه، ديروز چه سخت به تو دل بسته بوديم، و فردا چه بسيار بتو مشتاق خواهيم بود!

خداحافظ از توو فضيلتت كه از آن محروم شديم، و بركات گذشته ‏ات كه از ما گرفته شد .
خدايا، ما اهل اين ماهيم كه ما را به آن شرف بخشيدى، و ما را براى حق‏شناسى آن توفيق دادى،
در آن زمان كه بدبختان قيمت وقتش را نشناختند، و به علت بدبختى خود از فضل آن محروم ماندند.

و توئى سرپرست ما در شناختن فضيلتش، كه ما را براى آن برگزيدى، و وظائفش كه ما را به آن رهبرى كردى. و ما - با اعتراف به تقصير - به توفيق تو صيام و قيامش را عهده ‏دار شديم، و اندكى از بسيار را بجا آورديم .

خدايا، پس از سر اعتراف به بدكردارى و به آيين اقرار بر سهل انگارى، حمد تو مى‏گوئيم و پشيمانى قطعى دلها، و عذر صادقانه، زبانمان را بتو اختصاص می ‏دهيم، پس ما را بر تقصيرى كه بما اصابت كرده، اجرى عطا كن كه به نيروى آن خيرى را كه دلخواه ما است دريابيم و اندوخته ‏هائى را كه مورد علاقه شديد ما است به عوض بستانيم. و عذر ما را در تقصير از پرداخت حق خود بپذير، و آينده عمر ما را به ماه رمضان ديگر برسان. و چون ما را به ماه رساندى بر انجام عبادتى كه زيبنده تو باشد يارى ده، و بر قيام به طاعتى كه موجب درك حق تو در آن دو ماه كه از ماه هاى روزگار است، بدست ما جارى كن.

...

یک شنبه 5 مرداد 1393برچسب:, :: 1:50 :: نويسنده : محمدرضا مروانی

 

 

وداع گفته نگفته، رفت تا باز بیاید

دیدار تازه شود یا نشود شاید...

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 23 صفحه بعد
پیوندهای روزانه



نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 212
بازدید دیروز : 78
بازدید هفته : 526
بازدید ماه : 1552
بازدید کل : 20180
تعداد مطالب : 334
تعداد نظرات : 138
تعداد آنلاین : 1

چاپ این صفحه